De parochie St. Antonius Abt van Ven-Zelderheide is verhuisd.
De gelijknamige kerk aan de Vensestraat is op 15 januari verruild voor de middeleeuwse St. Antonius Abt kapel, een eindje verderop aan de Vensestraat. Dat gebeurde tijdens een drukbezochte, indrukwekkende plechtige mis waarin de kerk aan de eredienst werd onttrokken.
 |
 |
 |
 |
 |
Na de mis werd het Allerheiligste in processie door pastoor Miedema en concelebranten emeritus-pastoor Paquay en diaken Gerrits naar de kapel werd gebracht, gevolgd door tientallen parochianen. Ook het beeld van St. Antonius Abt werd in de processie meegedragen. Het Gemengd Koor H. Antonius Abt uit Ven-Zelderheide zong daarbij stemmig terwijl twee trommelaars en een vaandeldrager van het Schuttersgilde Sint Antonius Abt uit Mook de processie begeleidden.
 |
 |
 |
‘Te grote jas’
In 2011 werd al gekeken of de kerk onttrokken kon worden aan de eredienst. Het gebouw dat in 1953 in gebruik was genomen, was ‘een te grote jas’ geworden voor de krimpende parochie. Maar hoewel de eerste stappen al waren gezet, kwam het hele proces stil te liggen door de samenwerking met Ottersum en Milsbeek binnen het VOM-cluster.
Vorig jaar kwam er weer schot in de zaak. De dorpsraad, de gemeente Gennep en de provincie Limburg sloegen de handen ineen voor de leefbaarheid van Ven-Zelderheide. Besloten werd om op de plek van het oude gemeenschapshuis ‘De Uitkomst’ vijftien woningen te realiseren. Daarbij gaf de provincie ook subsidie om het markante kerkgebouw te hervormen tot multifunctioneel centrum. Samen met basisschool De Vonder en een nieuw aan te leggen park, krijgt Ven-Zelderheide hiermee een echt hart.
Weemoed en gemis
De parochianen realiseren zich dat ze boffen met hun ‘kleinere jas’. De sfeervolle kapel biedt plaats aan circa zestig personen. Het middeleeuwse rijksmonument is eigendom van de gemeente Gennep, waardoor er geen onderhoudskosten meer zijn.
Maar hoewel de parochianen tijdens een hoorzitting op 30 september unaniem voorstander bleken van de onttrekking aan de eredienst van hun kerk, waren tijdens de laatste mis op 15 januari weemoed en gemis voelbaar. Afscheid nemen van een kerkgebouw doe je niet zomaar, het is een emotioneel en ingrijpend proces.
“We hebben jaren kunnen wennen aan het idee dat we dit gebouw verlaten, maar ik voelde deze week toch steeds een gevoel van verlies en pijn”, zo gaf ook dirigent Harm Vullings aan in een persoonlijk woordje aan het eind van de mis. “Dit is toch het gebouw waar we zijn gedoopt, het Vormsel deden, trouwden en afscheid namen van dierbaren en dorpsgenoten. We hebben elkaar vaak in deze kerk ontmoet, hebben er gebeden en prachtig gezongen. De akoestiek is echt geweldig. Nee, afscheid nemen van deze kerk is allesbehalve gemakkelijk.”